Konvencija o pravnom položaju lica bez državljanstva

Uvod

Visoke strane ugovornice,

smatrajući da Povelja Ujedinjenih nacija i Svetska deklaracija o pravima čoveka, koju je 10 decembra 1948 godine potvrdila Generalna skupština Ujedinjenih nacija, utvrđuju načelo da sva ljudska bića bez razlike treba da uživaju prava čoveka i osnovne slobode,

smatrajući da je Organizacija Ujedinjenih nacija pokazala više puta duboku brigu koju oseća za lica bez državljanstva i da se je starala da ovim licima obezbedi najšire moguće uživanje prava čoveka i osnovnih sloboda,

smatrajući da se samo lica bez državljanstva koja su istovremeno i izbeglice mogu koristiti Konvencijom o pravnom položaju izbeglica od 28 jula 1951 godine i da postoje mnoga lica bez državljanstva na koja se navedena konvencija ne primenjuje,

smatrajući da je poželjno da se međunarodnim sporazumom reguliše i poboljša položaj lica bez državljanstva,

sporazumele su se u sledećem:

I poglavlje

OPŠTE ODREDBE

Član 1

Definicija izraza „lice bez državljanstva“

1. Izraz „lice bez državljanstva“ u smislu ove konvencije označava lice koje nijedna država prema svom zakonodavstvu ne smatra svojim državljaninom.

2. Ova konvencija neće se primenjivati:

i) na lica koja sada uživaju zaštitu ili pomoć organa ili ustanova Ujedinjenih nacija, izuzev Visokog komesara Ujedinjenih nacija za izbeglice, i to za vreme dok uživaju takvu zaštitu ili takvu pomoć;

ii) na lica za koja nadležne vlasti zemlje u kojoj ona imaju svoje boravište smatraju da imaju prava i obaveze koje su vezane za državljanstvo te zemlje;

iii) na lica za koja se iz ozbiljnih razloga smatra;

a) da su izvršila zločin protiv mira, ratni zločin ili zločin protiv čovečanstva, u smislu međunarodnih instrumenata izrađenih u cilju da predvide odredbe koje se odnose na ove zločine;

b) da su izvršila težak zločin po opštem pravu van zemlje u kojoj imaju boravište i pre nego što su primljena u tu zemlju;

• 

  Konvencija o pravnom položaju lica bez državljanstva 2012